امروزه علت اصلی پوسیدگی دندان مشخص و محرز است: دو نوع باکتری به نام های استرپتوکوک موتانس و استرپتوکوک سوبرینوس با ایجاد یک بیوفیلم و اسید، به ساختار دندان آسیب می رسانند. این دو نوع باکتری اغلب از دید دانشمندان در یک گروه مشابه با همان عنوان استرپتوکوک موتانس قرار می گیرند و شاید علت این موضوع، کشف زودهنگام تر این باکتری بوده که در سال 2002 رخ داده است. علاوه بر این، به دلیل شیوع بیشتر و پایداری بالاتر، غالباً تحقیقات به شکل آسان تری بر روی آن قابل اجرا می باشد. حال آنکه همتای دوقلوی این باکتری، با وجود نقش مهم تری که در پوسیدگی دارد، به علت کمیاب تر بودن و مشکلاتی که در هنگام آزمایش در لابراتواری متوجه محقق می نماید گمنام تر مانده است.

استرپتوکوک سوبرینوس، با سرعت بالاتری که در تولید اسید دارد، حتی در جزئی ترین نتایج بالینی پوسیدگی نقش دارد اما سطح همبستگی و و ارتباط این دو همچنان به طور کامل روشن نشده است.

به گفته دکتر پاول جنسن و تیم پژوهشی او، امروزه با توجه به دانش گسترده و وجود بسترهای لازم جهت شناخت بهتر ژنوم استرپتوکوک سوبرینوس، امکان پی بردن به رابطه این دو باکتری و نحوه خنثی سازی اثرات مخرب همکاری آنها فراهم شده است. به عنوان مثال، قبلاً کشف شده بود که باکتری های استرپتوکوک سوبرینوس فاقد قابلیت کوئوروم سنسینگ (زبان گفتگوی باکتری ها، شعور سلولی و سیگنالینگ سلول به سلول) هستند اما در نوع موتانس این قابلیت دیده می شود. پی بردن به علت همین تفاوت عمده، یکی از سوالاتی است که محققان در پی آن می باشند و کامل نبودن ژنوم یک باکتری بیماری زا در سال 2018، پدیده ای غیرقابل قبول به نظر می رسد!

خوشبختانه تیم پژوهشی دکتر جنسن، با ارائه یک مدل مقیاس ژنومی، تلاش می کنند که پس از پی بردن به این سوال، قدرت تخریب باکتری های دوقلو را به صفر برسانند و جهشی بلند به سوی موفقیتی بزرگ ثبت کنند.